آئین مستان

غرق عزا و ماتم است

امشب همه کاشانه ی حیدر

عالم شده مانند کوفه

باز ماتم خانه ی حیدر

زهرا به سینه میزند

بهر عزای حضرت حیدر

دیگر نمی آید ز کوفه

ناله های حضرت حیدر

زینب کفن می آورد

آخر برای حضرت حیدر

کم کم شود آرام و بی جوهر

صدای حضرت حیدر

دست دعا بالا گرفته عالمی

بهر شفای حضرت حیدر

در کوچه های کوفه مانده

جای پای حضرت جیدر

کاش من گردم خدا امشب

فدای حضرت حیدر

جمع اند گرد بستر

بچه های حضرت حیدر

ارباب ما می گیرد اشک غم

از چشم های حضرت حیدر

با یاد زهرا گریه های

های های حضرت حیدر

آتش گرفته خیمه گاه حضرت حیدر

روزام شده مثل شب ها زندگی بی رنگه

یه عمریه بعد زهرا به خدا دلم تنگه

من دیگه رفتنیم کارم تمومه

وای که به سینه  ی من نفس حرومه

اون که منو می کشه بغض گلومه

خدا نگهدار که من مسافرم ای روزگار

زمزمه کردم نماز آخرم ای روزگار

بساز از امشب با قلب دخترم ای روزگار

یا علی یا علی

ستاره دلواپس این غروب سنگینه

بگو به خورشید که فردا علیو نمیبینه

من که میرم با هزار راز نگفته

باز همه یخاطره ها یادم می افته

از غم این روزگار دلم گرفته

وفا نکردی با من که حیدرم ای روزگار

امون ندادی به چشمای ترم ای روزگار

بساز از امشب با قلب دخترم ای روزگار

خدا نگهدار که من مسافرم ای روزگار

زمزمه کردم نماز آخرم ای روزگار

بساز از امشب با قلب دخترم ای روزگار

به راه تو بی قراره سینه ی پر رازم

بیا بیا فاطمه جان آماده ی پروازم

ای که بدون تو این دلم شکسته

ای چشما تا تو نیای نمیشه بسته

جون میده با قدمت حیدر خسته

منو رها کن دیگه می خوام برم ای روزگار

وقتی که میاد یارم بالا سرم ای روزگار

بساز از امشب با قلب دخترم ای روزگار

می روم به خاطر دلم

می روم به سوی حاصلم

می روم ولی شکسته بالم

بی تو از مدینه، به سینه، یک شعله دارم تا ابد

ماجرای کوچه، به کوفه، بر قلب من خنجر زند

از غم فراغت، زداغت، افتاده در محراب خون

سویت ای بهارم، قرارم، آیم به روی لاله گون

من شکسته بالم،شد لحظه ی وصالم

مانده ام پس از تو، زهرا نما حلالم

در میان محراب، مانده به موج خوناب

دارم انتظاری، دل بی قرار و بی تاب

من به روی گلگون، دل خون ،در موج آه و ناله ام

بی تو غم فروزم، بسوزم، ای یار هجده ساله ام

من شکسته بالم،شد لحظه ی وصالم

مانده ام پس از تو،زهرا نما حلالم

من غریبم،غم نصیبم ،کو حبیبم

این سحر بوی جدایی دارد ای داد

 خاطرات مادرم شد زنده در یاد

بعد مادر بوده ام دلخوش به بابا

 تازه شد زخم یتیمی داد بیداد

بی تو من پاییزم، ای بهار زینب

 بی قرارم کردی، ای قرار زینب

غربتت سوزاندم، ای غریب کوفه

ای که دادی زهرا، در میان کوچه

قامت مادر خمیده

 رنگ رخسارش پریده

از نفس افتاده زیرا

 بس به دنبالت دویده

مهربان بابای خوبم

این خداحافظ سلام به بی کسی شد

 چون سرآغاز غم و دلواپسی شد

چهره ی غمدیده ات را تا که دیدم

 ناله ها در سینه ی من چون بسی شد

دست لطفت بابا، گرم و چون پر پینه

این جماعت دادند، پاسخت با کینه

خانه ات آباد ای، شاه از حق محروم

مادرم هم می گفت یا علی مظلوم

تو امیرالمومنینی

چشم هستی بر زمینی

جای تخت پادشاهی

سهم تو خانه نشینی

مهربان بابای خوبم

آید از کوفه صدای آه و ناله

 ناله از داغ دل و احوال لاله

رد خون از مسجد اما تا به خانه

در دل زینب یتیمی شد حواله

ای هلال زینب، غرق در خونابی

زاده گاهت کعبه، کشته ی محرابی

بر دل بی تابم، تو قراری بابا

فزت رب الکعبه، رستگاری بابا

می هد این دل گواهی

می شوی امشب تو راهی

از برای دلخوشیم

بر نگاهم کن نگاهی

مهربان بابای خوبم

انا لله و انا الیه راجعون

حیدر غمدیده پر زد به سوی آسمون

کوفه پر غمه پر ماتمه

ابر دیده ها پر شبنمه

خسته از نوا برای بابا

زینب و حسین میگیرن عزا

شد یتیم کوفه دوباره باز بی بابا، بی بابا

ناله میزنه زینب از دلش واویلا، واویلا

چشمای حسن از غم بابا شد دریا، شد دریا

انا لله و انا الیه راجعون

حیدر غمدیده پر زد به سوی آسمون

با دل پر آه و ناله داره چاه

می پوشن همه پیرهن سیاه

مرد خسته رفت دل شکسته رفت

با یاد همون دست بسته رفت

روضه هاش و با چاه کوفه گفته از زهراش، از زهراش

بعد فاطمه روز خوش ندیده از دنیاش، از دنیاش

رفت و بود هنوز جای یک طناب رودستهاش، رو دستهاش

انا لله و انا الیه راجعون

حیدر غمدیده پر زد به سوی آسمون

کوفه ظالمه ناملایمه

اهل کینه با بنی هاشمه

کوفه بی حیاست کوفی بی وفاست

قاتل سر روی نیزه هاست

کوفه شهر نامردی و پر از نیرنگه، نیرنگه

کوچه هاش برا زینب و حسین دلتنگه، دلتنگه

تفریح اینا سر زدن روی نی با سنگه، سنگه

انا لله و انا الیه راجعون

حیدر غمدیده پر زد به سوی آسمون

یا علی یا عظیم یا غفور یا رحیم

بین بستر ذکر حیدر آیه ی فأما الیتیم

یتیم یتیم سفارش آخر بدره

حسن حسین بجه یتیما یادتون نره

یادتون باشه کول بار من

 یه شب زمین نمونه

جشم خیلی از بچه های شهر

 پی یه لقمه نونه

الله الله الله فی الایتام

یا علی یا عظیم یا غفور یا رحیم

آهای آهای مردمت که یه عمر سیرید

شده یه بار دست یک یتیم بکیرید

یادتون باشه فرموده خدا یتیم برام عزیزه

ابرای چشاش وقتی میباره

 تو دست من می ریزه

الله الله الله فی الایتام

یا علی یا عظیم یا غفور یا رحیم

حرف مولا با یتیما گشته تکرمون الیتیم

بیاید بیاید ای یتیما بیش باباتون

میخوام بگم هرف آخرم رو براتون

حق نون من رو ادا کنید

 به اشک من بخندید

اما روزی که زینبم میاد

چشماتونو ببندید

لا یوم لا یوم کیومک یا حسین